OVER WENDIE

Al vanaf dat ik mij kan herinneren, ben ik bezig met de ander. Wat de ander voelt, wat de ander bezighoudt. Graag hielp ik anderen al, toen ik jong was, bij de dingen die ze moeilijk vonden. Ik was vaak afgestemd op de ander. Hoe kan het? Dat je als kind die behoefte al hebt? Daarnaast voelde ik mij anders, niet begrepen en vaak neerslachtig. In mijn adolescentie heb ik voor het eerst een boek gelezen over hooggevoeligheid. Dat was thuiskomen. Alles wat daarin beschreven stond, was hoe ik het leven beleefde. Ik ben niks meer of minder dan een ander met mijn hooggevoeligheid. Echter, ik beleef en verwerk alles, net als andere hsp'ers, intenser en dieper.

Dit geldt zowel voor de fijne dingen van het leven zoals mooie woorden, lieve bedoelingen, mooie muziek, een glimlach, gewoon een contactmomentje met een voorbijganger, kleine dingen,  als de minder fijne dingen van het leven. Een scherpe opmerking, een boos gezicht, genegeerd worden, droevige muziek, teksten in liedjes, nieuwsberichten die me raken en wat dagen erna nog door mijn hoofd flitst. Daarmee leren omgaan, is een hele zoektocht geweest. Nu ik weet wat de behoeften zijn en hoe je dit kunt inpassen in het leven, help ik graag anderen zoeken naar wat werkt.